ลวด วังทองหลาง 03-07-55
กินลิ้นจี่ที่หอ...ใจท้อเหลือดูมะเขือ...ยิ่งห่อเหี่ยว...เปลี่ยวนักหนา
เจอเฉียดฉิว...ผิวละออ...ช่างล่อตา
เอื้อมมือมา...คลำแล้วจิ้ม...นิ่มเนื้อนวล!
มาจากสวน...ยวนฤทัย....ใจยิ่งฟุ้ง
ไร้น้ำปรุง...มาประทิ่น...กลิ่นหอมหวล
เกินระงับ...ยับยั้งไหว...ไยเย้ายวน
อยากจะกวน...ชิมสักนิด...คิดหลายครา!
ได้ลองลิ้ม...เนื้ออิ่มอวบ...อย่างรวบรัด
หวานชะมัด...ซ้ำระรื่น...ชื่นนาสา
รักมิคลาย...ยอมทุกที...พลีเงินตรา
รอปีหน้า…มาแวะเวียน...ทุเรียนนนท์!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น