ลวด วังทองหลาง 03-07-55
ของอ่อน...ดันมาแข็ง!
อนิจจา...ของอ่อนพลัน...ดันแข็งโด่
ซ้ำยังโผล่...จนอื้อฉาว...สาวมองเห็น
จะหลบลี้...หนีไม่ได้...ให้ลำเค็ญ
ของอ่อน...ดันมาแข็ง!
อนิจจา...ของอ่อนพลัน...ดันแข็งโด่
ซ้ำยังโผล่...จนอื้อฉาว...สาวมองเห็น
จะหลบลี้...หนีไม่ได้...ให้ลำเค็ญ
ความจำเป็น…บังคับไว้...ให้ทำงาน!
คนต่างมอง...ป้องปากกัน...เม้าท์กันวุ่น
ผมเริ่มฉุน...อยากด่านัก...ไร้หลักฐาน
ทั้งสาวหนุ่ม...รุมนินทา...โดนมานาน
ถูกประจาน...ของมันโผล่...โด่ออกมา!
พอพักเที่ยง...เลี่ยงเข้าส้วม...เหงื่อท่วมหลัง
เห็นจังจัง...หน้ากระจก...อกผวา
กัลบก...น่าชกนัก...ชักโกรธา...
ใส่เยลมา...จนผมตั้ง...ทั้งหัวเลย!
คนต่างมอง...ป้องปากกัน...เม้าท์กันวุ่น
ผมเริ่มฉุน...อยากด่านัก...ไร้หลักฐาน
ทั้งสาวหนุ่ม...รุมนินทา...โดนมานาน
ถูกประจาน...ของมันโผล่...โด่ออกมา!
พอพักเที่ยง...เลี่ยงเข้าส้วม...เหงื่อท่วมหลัง
เห็นจังจัง...หน้ากระจก...อกผวา
กัลบก...น่าชกนัก...ชักโกรธา...
ใส่เยลมา...จนผมตั้ง...ทั้งหัวเลย!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น