เรื่องที่ 179 อาการปวดหัว รักษาได้

อาการปวดหัว รักษาได้

 ‘โจ’ มีโรคประจำตัวคือ…ปวดหัวเป็นประจำ แต่ว่าไม่เคยไป
หาหมอเลย เนื่องจากเขาคิดว่า เป็นเพียงแค่การปวดหัวจาก
การเรียนหนังสืออย่างหนักเท่านั้น ปล่อยไว้ เดี๋ยวก็หาย

10 ปีผ่านไป..
อาการปวดหัวก็ไม่เคยหายไป  แม้ว่าบัดนี้เขาได้ก้าวเข้าสู่
วัยกลางคนแล้วก็ตาม  เขาก็ไม่คิดจะไปหาหมอ เนื่องจาก
‘โจ’ คิดว่าเป็นเพียงเพราะ เครียดจากการทำงาน

อีก 10 ปีต่อมา..  
อาการปวดหัวก็ไม่เคยหาย  มีแต่ทวีความรุนแรงมากขึ้น
เขาจึงตัดสินใจว่าจะต้องไปหาหมอเสียที  และหลังจากที่
หมอทำการตรวจเรียบร้อย หมอจึงได้พูดขึ้นว่า…

" ผมมีข่าวดี และ ข่าวร้ายครับ "
ข่าวดีก็คือ ผมสามารถรักษาอาการของคุณ ได้อย่างหายขาด

" และข่าวร้ายหล่ะครับหมอ " โจ…ถามขึ้นอย่างร้อนรน
" ข่าวร้ายก็คือว่า ผมต้องทำการตัดไข่คุณทิ้งครับ "  หมอตอบ
โจ…เหมือนตกอยู่ในภวังค์

" คืองี้ครับ…"  หมอรีบอธิบายก่อน " อาการของคุณ ถือว่าเป็น
  เคสที่หาได้ยากมากๆ เรียกว่า 1 ใน 100 ล้าน ก็ว่าได้ไข่ทั้ง
  2 ข้างของคุณนั้น  ไปดันลำไส้ให้ไปกดทับเส้นปลายประสาท
  ล่างสุดของกระดูกสันหลัง การกดทับนี้เองทำให้คุณต้องทรมาร
  กับการปวดหัวอย่างรุนแรงตลอด 20 ปีที่ผ่านมา…ทางเดียว
  ที่หมอจะรักษาได้ ก็คือ  " การตัดไข่ครับ " หมอสรุปสั้นๆ

แต่นั่น…ได้ทำร้ายจิตใจของโจยิ่งนัก หมอได้ให้โอกาศเขา
ตัดสินใจ  อย่างไรก็ตามเขารู้สึกหดหู่ยิ่งนัก เขาสู้อุตส่าห์มานะเรียน
เพื่อให้ได้ทำงานดีๆ ไม่เคยไปเที่ยวเหลวไหล เธค - ผับ …ไม่รู้จัก    
สาวๆ ไม่เคยสน  และเมื่อได้งานแล้ว  เขาก็ได้ทุ่มเทอย่างหนัก
เพื่อให้งานก้าวหน้า และมีเงินเยอะๆ

จนมาวันนี้… เขาได้ทุกอย่างที่ต้องการ  และเขาคิดว่าถ้าได้สิ่ง
เหล่านี้แล้ว ผู้หญิงมากมายก็จะเข้ามาหาอย่างไม่ต้องสงสัย
แต่ทุกสิ่งที่วาดฝัน…ก็พังทลายจากอาการปวดหัวของโจเอง

เขาได้นอนคิดอยู่หลายคืน ถึงแม้จะเศร้าเพียงใด  แต่เขาก็ไม่
อยากทรมารเหมือนดั่งตกนรกอีกต่อไป  เขาไม่กล้าปรึกษาใคร
เนื่องจากคิดว่าเป็นเรื่องน่าอาย 

ดังนั้น..วันรุ่งขึ้นเขาจึงไปโรงพยาบาลเพื่อผ่าตัดทันที หลังจาก
ออกจาก ร.พ ด้วยอาการสมองปลอดโปร่งครั้งแรกในรอบ 20 ปี
แต่เขาก็รู้สึกเหมือน…ขาดบางอย่างที่สำคัญไปในชีวิต เหมือน
กลายเป็นอีกคนหนึ่ง แต่เขาก็เข้มแข็งพอ และตัดสินใจที่จะเริ่ม
ต้นชีวิตใหม่

เขาจึงเดินเข้าร้านตัดสูทที่แพงที่สุดในนิวยอร์ค เพื่อเป็นการ
ปลอบใจ และเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆ  โจ…ได้กล่าวกับชายแก่เจ้าของ
ร้าน หลังจากที่เดินเข้ามาต้อนรับ…

" เอ่อ ผมจะตัดสูทครับ !! " โจกล่าว..
" ได้ครับ อืมม ขนาด 44 " เจ้าของร้านดูโดยไม่ต้องวัด

โจหัวเราะ " ถูกแล้ว.. รู้ได้งัยเนี่ย ? "
" เปิดร้านมา 60 ปี น่ะครับ " 
โจลองสูท ซึ่งใส่ได้  สวย  และขนาดพอดี

" ไม่สนใจ…จะลองเสื้อเชิ๊ทมั้งเหรอครับ " เจ้าของร้านถาม
" ก็ดีครับ " โจตอบ
" อืมม แขน 34 คอ 16 นิ้วครึ่ง " เจ้าของร้านดูโดยไม่ต้องวัด

โจ เริ่มชักสงสัย " ถูกแล้ว… รู้ได้งัยเนี่ย "
" เปิดร้านมา 60 ปี น่ะครับ " เจ้าของร้านตอบ
โจลองเสื้อ ซึ่งใส่ได้สวยและขนาดพอดี

" รองเท้า…สักคู่ดีไหมครับ ? " เจ้าของร้านถาม
" ก็ดีครับ "  โจตอบ
" อืมม 9 นิ้วครึ่ง " เจ้าของร้านดูโดยไม่ต้องวัด เมื่อเป็นเช่นนั้น
โจรู้สึกแปลกใจมาก  " ถูกแล้ว.. รู้ได้งัยเนี่ย ?  "
" เปิดร้านมา60 ปี น่ะครับ " เจ้าของร้านตอบทันควัน

โจใส่รองเท้า ซึ่งใส่ได้สวย และขนาดพอดี  ขณะที่เขาลองเดินไปทั่วร้าน
เจ้าของร้านจึงถามว่า…..
" ลองกางเกงในตัวใหม่…สักหน่อยมั้ยครับ " เจ้าของร้านถามต่อ
โจ ชะงัก และหยุดคิดสักครู่  " ก็ดีครับ "

" อืมม ขนาด 36 พอดี "  คราวนี้โจหัวเราะก้าก  " ฮ่า  เสร็จผมหล่ะ 
  คราวนี้  คุณผิดครับ !! ผมใส่เบอร์ 34 ตั้งแต่อายุ 18 แล้ว.. "

ชายแก่ส่ายหน้า พร้อมกับพูดขึ้นว่า…
" โอ้ย !! อย่างคุณ 34 ไม่ได้หรอก.. ทรมานตายห่า…เพราะมันจะไป
   รั้งไข่คุณ  ไปกดลำไส้  และทำให้ไปกดทับเส้นประสาทล่างสุด
   ของกระดูกสันหลังอีกที  คุณไม่เคยปวดหัวมั่งเลยเหรอ ..? " 

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ในทุกๆ เรื่องมิใช่มีทางแก้ไขทางเดียวเสมอไป