อาชีพพยาบาลต้องมีความอดทน และใจเย็นเป็นสำคัญ ทำหน้าที่ได้ทุกเรื่อง
อย่างไม่ขัดเขิน คนไข้ที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ถึงคราวต้องเช็ดตัว พยาบาล
ก็ต้องเช็ดให้ ที่สำคัญต้องเช็ดทุกส่วนของร่างกาย และต้องสะอาดเรียบร้อย
พยาบาลสาวก็ต้องเช็ดตัวผู้ป่วยชายได้อย่างไม่ขัดเขิน
ผู้ป่วยชายรายนี้เป็นรายที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ สติเขายังดี พูดจาได้อย่างปกติ
หูตาก็ไม่บกพร่อง เขานอนรักษาตัวมาแล้วเป็นแรมเดือน มีพยาบาลวัย 50 ปี
และวัย 30 ปี ที่มีหน้าที่ดูแลผู้ป่วยรายนี้ มีบางเรื่องบางราวที่พยาบาลเกิดข้อ
สงสัยในตัวผู้ป่วยรายนี้
" น้อง..พี่ว่าคนไข้รายนี้คงรักภรรยาของแกมาก "
น้ำเสียงบ่งบอกถึงความสงสัย ความเคลือบแคลงอย่างแท้จริง
" พี่รู้ได้ไง " พยาบาลสาวถามด้วยอาการลังเล
" ตอนที่พี่เช็ดตัวให้เขา น้องสังเกตบ้างมั้ย ว่า..."
" สังเกตอะไร "
ความสงสัยเพิ่มดีกรี พยาบาลสาวจึงรีบถามทั้ง ๆ ที่ยังพูดไม่จบ
" ก็อ้ายน้องชายของแกมีรอยสักไว้ด้วย " พูดไปขำไป
" น้องชายที่ไหน น้องไม่เข้าใจ " พยาบาลสาวยิ่งงงเพิ่มขึ้น
" น้องชายที่พี่พูดถึง นั่นก็ไอ้เจี๊ยวของแกนะซิ พี่พูดเป็นนัย ๆไม่กล้าพูดตรง ๆ "
" รอยสัก..เออน้องเห็นแล้ว แต่ก็ไม่นึกอะไรหรอก" น้ำเสียงแฝงด้วยสัตย์ซื่อ
" นั่นแหละที่บอกว่าแกคงรักภรรยามาก น้องรู้ไม่การสักนี้เจ็บมาก ๆ
แกยังตั้งใจสักชื่อภรรยาเอาไว้ " พูดไปหัวเราะไป
" เออ..พี่ น้องก็ยังสงสัยว่าเป็นชื่อภรรยาของแกได้อย่างไร "
" รอยสักเขียนว่า .." สุนี " มันก็คงเป็นชื่อผู้หญิง และพี่เข้าใจว่าไม่ใช่ชื่อแฟน
เก่าของแกแน่ ต้องเป็นภรรยาปัจจุบันแน่นอน " พูดอย่างมั่นใจ
" น้องว่าคงไม่ใช่ " พูดอย่างมั่นใจเช่นกัน
" จะไม่ใช่อย่างไร ชื่อที่ปรากฏมันพ้องนี่ ชื่อสุนีต้องเป็นชื่อผู้หญิง "
ย้ำด้วยเสียงหัวเราะ
" เอ๊..น้องตาฝาดไปมั้ย ตอนที่น้องไปเช็ดตัวทุกครั้ง น้องเห็นรอยสัก สักว่า
สุราษฎร์ธานี " พูดด้วยสายตาขบคิด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น