วันพุธที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2556
เรื่องที่ 511 มนุษย์ดาวอังคาร
มนุษย์ดาวอังคาร
เรื่องมีอยู่ว่า นักสำรวจดาวอังคารเดินทางมายังโลกมนุษย์เพื่อสำรวจหาสิ่งมีชีวิต
และการขยายเผ่าพันธ์ โดยติดต่อผ่าน NASA แต่ทาง NASA ไม่มีผู้เชี่ยวชาญ
จึงประสานงานมาทางเมืองไทย
พี่ไทยใจดีรับหาอาสาสมัคร คู่สามีภรรยาเพื่อช่วยงานวิจัยและแลกเปลี่ยนความรู้
เรื่องการขยายเผ่าพันธ์ชาวดาวอังคาร
วันที่ทั้งสองฝ่ายมาพบกัน ได้ข้อตกลงว่าจะใช้วิธีแลกคู่นอนกับมนุษย์ดาวอังคาร
(และนี่...คือที่มาของการสวิงกิ้งครั้งแรกในโลกมนุษย์)
เวลาผ่านไปชั่วข้ามคืนเหมือนโกหก ทั้งสองฝ่ายก็อำลาและแยกทาง
วันหนึ่งสามีทนไม่ไหว สอบถามภรรยาถึงเหตุการณ์คืนดังกล่าวฝ่ายภรรยาก็บ่าย
เบี่ยงไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้อีก เพราะถือว่าได้ทำภารกิจที่ยิ่งใหญ่ให้ชาวโลกไว้แล้ว
ไม่ต้องการฟื้นฝอยหาตะเข็บ
ในที่สุดทนการรบเร้าของสามีไม่ไหวก็ตอบแบบเสียไม่ได้ว่า
"ชายดาวอังคารก็เหมือนๆชาวโลกนี่แหละ ก็ทำเหมือนๆกันน่ะ"
สามียังรบเร้าถามอีกว่า "แล้วขนาดล่ะ เป็นยังไง? "
ภรรยาทำหน้าเบื่อหน่ายพร้อมถอนหายใจว่า
"ว่าจะไม่พูดแล้วน๊า..ของดาวอังคารเค๊าเล็กนิดเดียว ชั้นว่านะ..ถ้าไม่เสียสละเพื่อ
ชาวโลกแล้วละก็ อยากหนีกลับออกมาตั้งนานแล้วนี่น๊า...ต้องรักษาหน้าชาวโลก
ทนนอนอยู่ด้วย ภาวนาอยากให้เช้าเร็วๆ..เค๊าก็กวนชั้นทั้งคืนเล้ย..ตอนใกล้จะเช้า
..แหม..มันกวนจนชั้นเริ่มมีอารมย์ มือไม้ชั้นเริ่มสะเปะสะปะจนไปจับถูกหูมันเข้า
Oh! George...หูมันทำงานเหมือนปุ่มปรับเครื่องเสียง บิดหูซ้าย..มันปรับขนาด
ยาวสั้นได้ตามต้องการ...พอบิดหูขวา...บรื๋อ.อ.อ..มันขยายหดได้ตามเส้นรอบวง
...ชั้นใช้มันเป็นแล้วไม่อยากให้ถึงตอนเช้าเลย..หลังไม่ติดฟูกเลยหละ "
คราวนี้ภรรยาเป็นฝ่ายถามบ้างว่า " แล้วแม่สาวดาวอังคารล่ะเป็นยังไงบ้าง ? "
สามีทำหน้าเหมือนอยากจะผูกคอตายและว่า
"นี่นะ..ถ้าไม่ใช่งานเพื่อมนุษยชาติแล้วละก้อ...ชั้นเผ่นไปนานแล้ว...หน้าตา
อย่างกับบ๊วยเปื้อนดิน....อารมย์ก็ไม่มี..แถมอีนี่....มันดึงหูชั้นทั้งคืนเล้ย "
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น