พอกันทั้งบ้าน
กราบเท้าคุณพ่อคุณแม่ที่เคารพ
> >คุณพ่อคะ คุณแม่คะ
>>เป็นอย่างไรบ้างสบายดีหรือเปล่าคะ
>> >ผ่านมาเกือบครึ่งปีตั้งแต่หนูเข้ามาเรียนในกรุงเทพฯ
>> >หนูไม่ได้ติดต่อคุณพ่อคุณแม่เลย
>> >หนูอยู่ที่นี่สบายดี...พี่มากเค้ารักหนูและดูแลหนูเป็นอย่างดี
>> >สงสัยหรือคะว่าพี่มากคือใคร
>> >จำได้มั้ยคะวันที่หนูจากคุณพ่อคุณแม่ที่สถานีรถทัวร์เข้ามาเรียนที่กรุงเทพฯ
>> >รถทัวร์ที่หนูนั่งมาเกิดอุบัติเหตุใกล้ปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ
>> >หลังเกิดอุบัติเหตุ มีคนมาล้อมหน้าล้อมหลังหนูเต็มไปหมดเลยค่ะ
>> >และมีคนขโมยกระเป๋าเดินทางและกระเป๋าตังค์ไป
>> >พี่มากเค้าเป็นเด็กปั๊มที่นั่นค่ะ
>>พอรถชนกันเค้าก็เข้าไปช่วยปฐมพยาบาล
>> >เราเจอกันที่นั่นค่ะคุณพ่อเค้าเป็นคนดีมาก
>เราพูดคุยกันซักครู่ใหญ่
>>รู้สึกถูกคอกันมากคุณแม่ขา
>นี่แหละมั้งคะที่เรียกว่ารักแรกพบ
>> >พอเค้ารู้ว่าหนูยังไม่มีที่พักไม่มีญาติในกรุงเทพฯ
>> >และยังไม่รู้จะไปพักที่ไหนแถมยังบาดเจ็บจากอุบัติเหตุ
>> >พี่มากเลยชวนหนูไปอยู่ด้วยกันที่หอพักใกล้ๆปั๊มน้ำมันนั้น
>> >ด้วยความตกใจและไม่มีที่พึ่งทำให้หนูรับปากพี่เค้าไปโดยไม่รู้ตัว
>> >แต่ว่าคุณพ่อคะพี่มากเป็นคนดีมากค่ะ เค้าไม่เคยแตะต้องตัวหนูเลย
>> >เราอยู่ด้วยกันปร ะมาณ2เดือน พี่มากจึงขอหนูแต่งงานค่ะ
>> >หนูขอโทษที่ไม่ได้บอกคุณพ่อคุณแม่ก่อน
>> >แต่ด้วยความใกล้ชิดทำให้หนูไม่สามารถยั้งใจไว้ได้
>> >จึงได้บอกตกลงพี่มากเค้าไป
> >อภัยให้เรานะคะนึกว่าเห็นแก่เด็กตาดำๆ
>>ที่จะเกิดมาดูโลกนี้อีกไม่นานเท่าไร
>หนูกำลังมีหลานให้คุณแม่ค่ะ
>> >คาดว่าการเรียนเทอมแรกนี้คงต้องพักไว้ก่อน
>>หรือไม่ก็ต้องเลิกเรียนไปเลย
>> >เพราะว่าหนูคงต้องช่วยพี่มากหาเงินก่อนที่ท้องจะใหญ่ไปกว่านี้
>> >พอลูกคลอดแล้วก็คงต้องอยู่เลี้ยงลูกอีก คงไปเรียนไม่ได้
>> >เงินทองก็หมดไปทุกวันๆแต่หนูก็ยังสุขใจดีค่ะ ไม่ต้องห่วง
>> >คุณพ่อคุณแม่อย่าโกรธหนูนะคะ
>มันเป็นเรื่องสุดวิสัยจริงๆ
>> >แต่หนูคิดว่าคุณพ่อคุณแม่คงจะให้อภัย
>> >เมื่อคลอดลูกแล้วหนูจะพาพี่มากและลูกไปกราบเท้าคุณพ่อคุณแม่ที่บ้านนะคะ
>> > >ที่หนูเขียนจดหมายมาหาคุณพ่อคุณแม่วันนี้
>>มีข่าวดีและข่าวร้ายมาบอกค่ะ
>ข่าวดีก็คือที่หนูเล่ามาทั้งหมดนั่น
>>เป็นเรื่องไม่จริงค่ะหนูล้อเล่นค่ะ!!
>> >ส่วนข่าวร้ายก็คือเทอมแรกหนูสอบได้F 3 วิชาD 2 วิชา และ C อีก1วิชา
>> > >เห็นมั้ยคะ มันไม่ได้ร้ายแรงไปกว่าที่หนูเล่ามาตั้งแต่ต้นหรอก
>> >ดีกว่าซะอีกจริงมั้ยคะ ฉะนั้นอย่าโกรธหนูนะคะ
>> >ด้วยรักและเคารพอย่างสูง
> >หนูดาที่รักของคุณพ่อคุณแม่
>> >ป.ล.เงินที่คุณพ่อให้มาหมดแล้วล่ะค่ะ
>> >ถ้าคุณพ่อจะเห็นใจช่วยโอนเงินเข้าให้หนูด้วยนะคะ" >
>> >--------------------------- > >สวัสดีจ้ะลูกรักของพ่อ
>> >ที่ลูกเล่ามาทั้งหมดตั้งแต่แรกนั่นน่ะ ทำเอาพ่อใจไม่ดีไปเลยเชียว
>> >พ่ออ่านจดหมายลูกได้แค่ครึ่งเดียวก็โกรธจัดจนไม่ได้อ่านต่อ
>> >เพราะว่าบันดาลโทสะทำให้พ่อกับแม่ทะเลาะกันยกใหญ่
>> >แม่เค้าไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องจริงเพราะเค้ารักลูกมาก
>> >คิดว่าลูกคงจะไม่ทำให้เค้าผิดหวัง
>> >แต่พ่อก็โมโหซะจนลืมตัวทะเลาะกับแม่อย่างแรง
>> >ลูกก็รู้ว่าแม่ป่วยเป็นโรคหัวใจอยู่
>> >พ่อผิดเองที่ไม่รู้จักคิดรู้จักยั้งความโกรธ เราทะเลาะกันแรงมาก
>> >จนแม่เค้า......ล้มลงหัวใจวาย ยาที่เคยมีอยู่ในบ้านก็หาไม่เจอ
>> >พ่อพาแม่แกส่งโรงพยาบาลก็สายไปซะแล้ว
>> >พ่อกำลังเศร้ามากคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
>> >มันเกิดจากพ่อไม่อ่านจดหมายของแกให้จบซะก่อน
>แม่แก็เลยมีอันเป็นไป
>> > >อ้อพ่อมีข่าวดีและข่าวร้ายสำหรับลูก >
>> >ข่าวดีคือแม่แกยังอยู่สบายดีไม่มีอะไรพ่อล้อเล่น
>> >ข่าวร้ายคือแม่เค้าเสียไพ่เลยไม่มีเงินส่งไปให้ลูก
>> >แต่มันก็ยังดีกว่าที่แม่เค้าจะเป็นอะไรไปใช่ไหมล่ะ
>> >หวังว่าลูกคงอ่านจดหมายจนจบนะ
>> >ไม่ใช่ตกใจตะลีตะเหลือกไปฆ่าตัวตายซะก่อน
> >รักลูกมากจ้ะ
> >พ่อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น