ช่่างไม่รู้ตัว
ศาสตราจารย์ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ก่อนเริ่มการสอนจะต้องงัดเอาเรื่องตลก
สัปดนมาเล่าทุกครั้ง บางเรื่องก็ใช้ภาษาแบบโจ๋งครึ่มจนนักศึกษาหญิงอายหน้า
แดงไปตาม ๆ กัน
กลุ่มนักศึกษาหญิงจึงรวมหัวกันประท้วงด้วยการเดินออกนอกห้อง หากศาสตราจารย์
ผู้นั้น เล่าเรื่องสัปดนในชั้นเรียนอีก ศาสตราจารย์ไม่รู้ว่านักศึกษาหญิงกำลังตั้งป้อม
ประท้วงวันต่อมาเมื่อเข้าสอนจึง หาเรื่องตลกสัปดนมาเล่าอีก
“สวัสดีนักศึกษาทุกคน มีใครรู้บ้างมั๊ยว่าขณะนี้ประเทศอินเดียกำลังขาดแคลนกะหรี่?”
เพียงเริ่มต้นได้ประโยคเดียวนักศึกษาที่เป็นหญิงลุกขึ้นยืนพร้อมกันหมดแล้ว
เดินตรงไปที่ประตู
“เดี๋ยวก่อนพวกสาว ๆ จะรีบไปไหน ?” ศาสตราจารย์กวักมือเรียก
“เรือที่จะไปอินเดียยังไม่ออกวันนี้หรอก ต้องรอพรุ่งนี้เช้า”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น