คิดถึงแม่
เศรษฐีเฒ่าผู้หนึ่งเมื่อภรรยาแกตายจากไป แกก็อาศัยอยู่กับลูกสาวเพียงสองคนเท่านั้น
แล้วในวันหนึ่ง ก็ได้มีกลุ่มโจรบุกเข้ามาปล้นบ้าน พร้อมกับขน ข้าวของ เงินทอง เพชร
นิลจินดาต่าง ๆ ไปจนหมดบ้าน ไม่เหลือของมีค่าอยู่อีกเลย เศรษฐีเฒ่าได้แต่ร้องไห้
คร่ำครวญ เสียดายทรัพย์สมบัติ ที่เก็บสะสมมานาน
สักครู่หนึ่ง ลูกสาวของแกจึงบอกกับแกว่า
" พ่อ อย่าเสียใจไปเลยนะ เรายังไม่หมดตัวเสียที่เดียวหรอก "
เศรษฐีเฒ่า จึงเอ่ยถามลูกสาวว่า
"เหตุใดจึงไม่หมดตัวเมื่อไม่มีทรัพย์สินเหลืออยู่ติดบ้านเลย "
เมื่อแกพูดจบ ลูกสาวแกจึงได้ล้วงเข้าไปในที่ลับใต้ร่มผ้าของเธอเอง พร้อม
กับโชว์แหวนเพชร และกำไลทองที่ล้วงออกมาให้พ่อได้เห็น เมื่อเศรษฐีเฒ่าได้เห็น
ก็ยิ้มออกมาได้เอามือลูบหัวลูกสาว ด้วยความเอ็นดู และชื่นชมในความฉลาดของเธอ
เพียงครู่เดียว เศรษฐีเฒ่าก็สะอื้นขึ้นมาอีก ลูกสาวสงสัยจึงถามพ่อว่า
" แล้วพ่อร้องไห้ทำไมอีก "
ผู้เป็นพ่อ พูดปนสะอื้น
" ลูกเอ้ย เห็นเอ็งทำแบบนี้แล้ว ทำให้คิดถึงแม่เอ็งขึ้นมาน่ะซิ "
ลูกสาวถามต่อ
" ทำไม เหรอ พ่อ "
" ก็นี่ ถ้าแม่เอ็งยังอยู่ ป่านเนี่ยย ทีวี เราก็ยังมีดูน่ะซิลูกเอ้ย..."
