วันพฤหัสบดีที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555
เรื่องที่ 262 ห๋ะ....อะไรนะ
ห๋ะ....อะไรนะ
มีเจ้าชายอยู่องค์หนึ่งต้องคำสาปโดยแม่มดให้เป็นใบ้พูดไม่ได้ แต่จะพูดได้ปี
ละคำเท่านั้น ถ้าไม่พูดในปีนั้นจะสะสมไว้ใช้ในปีหน้าได้ มีวิธีที่จะหายจากคำ
สาปนี้ได้คือ เจ้าชายจะต้องมีความรัก...(โดยเป็นรักแท้) และแต่งงาน เจ้าชาย
จึงจะหายจากคำสาปนี้ได้ เจ้าชายจึงได้ไปนั่งครุ่นคิดอยู่ใต้ต้นแอ๊ปเปิ้ล........
ทันใดนั้น...... มีหญิงสาวรูปงามคนหนึ่งเดินผ่านไป......เจ้าชายจึงตกหลุมรัก
และเจ้าชายก็ได้ติดตามหญิงคนนี้ไป ดูนิสัย และพฤติกรรมแล้วก็ชอบใจ
เจ้าชายจึงได้รู้ว่าตัวเองมีรักแท้แล้ว.......เจ้าชายจึงคิดที่จะบอกหญิงคนนั้น
เจ้าชายจึงคิดที่จะต้องเริ่มจากการเรียกหรือทักก่อนโดยขึ้นว่า
" คุณครับ "
เจ้าชายจึงรอไป 2 ปี แต่เจ้าชายคิดไปคิดมาว่าคำพูดแค่ 2 คำจะสื่ออะไรได้
เจ้าชายจึงรอที่จะพูดว่า
" คุณครับ ผมรักคุณ "
จึงต้องรอไปอีก3 ปีเป็น 5 ปี เจ้าชายยังติดตามหญิงคนนั้นอยู่ตลอด และก็จะ
เดินไปบอกหญิงคนนั้น แต่เจ้าชายคิดว่ามันยังไม่พอ ต้องขอแต่งงานไปเลย
เจ้าชายจึงจะพูดว่า
" คุณครับ ผมรักคุณ แต่งงานกับผมเถอะ "
จึงต้องรอไปอีก 5 ปีเป็น 10 ปี แล้ว 10 ปีผ่านไป ถึงเวลาอันประจวบเหมาะ
เจ้าชายเดินไปจับมือหญิงสาวคนนั้น แล้วพามาที่ใต้ต้นแอ๊ปเปิ้ล เจ้าชายจูบ
ลงที่มือเบาๆ หญิงสาวคนนั้นจึงเขินอายเล็กน้อย
แล้วทันใดนั้น เจ้าชายจึงเอ่ยขึ้นมาว่า
" คุณครับ ผมรักคุณ แต่งงานกับผมเถอะ " (เจ้าชายก็ลุ้นรอคำตอบ...)
ทันใดนั้นหญิงสาวคนนั้นหันมาทำหน้ายิ้มๆ (เจ้าชายเริ่มดีใจนิดๆ) และหันมา
บอกว่า
" ห๋ะ..อะไรนะคะ? ดิฉันฟังไม่ทัน "
!!!!!!!!!!!!!!!!! (เจ้าชายแทบจะฆ่าตัวตาย ! )