อ่านแล้วชอบใจกด Like หรือ แชร์เรื่องที่ชอบใจแบ่งให้เพื่อนๆอ่านด้วยนะครับ

วันอังคารที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2555

เรื่องที่ 281 ขาด้วนได้ไง



ขาด้วนได้ไง
  
สมชายถามเพื่อนด้วยความสงสัยเมื่อเห็นหมูของเขาใส่ขาเทียมข้างนึง
" ศรราม หมูของนายทำไมต้องใส่ขาเทียมด้วยเนี่ย "
" เฮ้ย ! อย่าดูถูกมันเชียวนา หมูตัวนี้น่ะ ช่วยชีวิตครอบครัวเรามาหลายครั้งแล้วนะ " 
ศรรามพูดขึงขัง
" มีอยู่หนมีเสือดำหลุดมาจากเขาดิน มันช่วยเราให้รอดถูกเสือกิน "
ศรรามลูบหลังเจ้าหมูด้วยความซาบซึ้ง
" อ้อ มันถูกเสือกัดขาขาดนี่เอง " สมชายเดา
" ไม่ช่ายยยย " ศรรามส่ายหน้า " อีกหนไฟไหม้บ้านเรากลางดึก พวกเราหลับไม่รู้เรื่อง 
  มันร้องปลุกพวกเรา แถมวิ่งชนประตูจนพัง ให้พวกเราหนีออกมาได้ "
" อ้อคงถูกไฟลวกจนต้องตัดขาสิท่า " สมชายพยายามเดาอีก
" ปล่าวววว " ศรรามโบกไม้โบกมือ " ครั้งล่าสุดนี่มันช่วยเราตอนขับรถตกข้างทางเข้า
  บ้านนี่แหละ เราสลบไม่รู้เรื่อง รถก็ค่อยๆจมลงในบ่อข้างถนน มันวิ่งไปตามคนมาช่วย
   เรา รอดหวุดหวิดเลยแหละ "
" อ้าว แล้วมันขาด้วนได้ไงล่ะ " สมชายงง
" อ๋อ เราตัดมาทำขาหมูย่างน่ะ สงสาร... ไม่อยากจะฆ่ามัน...นะ "