"เจ๊ผู้ฆ่ายักษ์"
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มียักษ์ตนหนึ่งออกมาจากป่าเข้าไปในหมู่บ้าน ถึงบ้านไหน
ก็ของานทำ เมื่องานเสร็จแล้ว ถ้าไม่มีงานให้ทำต่อ..ยักษ์ก็จะจับเจ้าของบ้านกินเสีย
จนมาถึงบ้านแม่ม่ายสาว เมื่อยักษ์มาของานทำ ก็ดีใจเพราะทำอยู่คนเดียวเหนื่อยมาก
ม่ายสาวบอกให้ตักน้ำในบ่อใส่โอ่ง ยักษ์ทำแป๊บเดียวเต็มหมดทุกโอ่งให้ผ่าฟืน ยักษ์ผ่า
ได้ฟืนกองใหญ่ ให้ซักผ้า ถูบ้าน กวาดลานบ้านและทุกสิ่ง ยักษ์ทำเสร็จหมดแล้วแบ
มือของาน ขู่ถ้าไม่มีงานให้ทำจะจับกินเสีย ม่ายสาวตกใจมาก นึกไม่ออกว่าจะให้
ยักษ์ทำอะไร จะลองขอเสี่ยงตาย จึงล้วงมือเข้าไปในผ้าถุงสั้นๆ และไม่ได้ใส่กางเกง
ใน ดึง "ขน" ออกมาเส้นหนึ่ง ส่งให้ยักษ์แล้วบอกว่า "เอาไปยืดให้ตรง "
ยักษ์ได้ขนเส้นกะจิ้ดริดชูขึ้น แล้วพูดว่าจะบ้าหรือไง คงอยากตาย..เอางานเล็กนิด
เดียวมาให้ยักษ์ทำว่าแล้วยักษ์ก็ยืดเส้นขนให้ตรงแล้วปล่อยมือขนก็หยิกงอเหมือนเดิม
ยักษ์ก็ยืดอีกขนก็ยังหยิกเหมือนเดิม ยักษ์เลียนิ้วมือให้เปียก แล้วค่อยๆรีดขนช้าๆ
คิดว่าคราวนี้ตรงแน่ แต่พอปล่อยมือ ก็ยังเหมือนเดิมอีก ยักษ์เริ่มวิตกกังวลบ่นว่า
ขนบ้าอะไรวะ ยืดยังไงก็ไม่ตรง ขณะที่ยักษ์นั่งรีดจนเมื่อยล้านั่งพักอยู่ข้างบันใดบ้าน
สาวม่ายหัวเราะ เดินขึ้นบันใดบ้านแล้วพูดว่า
"ยืดไปเรื่อยๆนะ เจ๊ขอขึ้นไปนอนพักผ่อนก่อน "
ยักษ์มองค้อนตามดูสาวม่ายเดินขึ้นบันใด พลันเหลือบมองเห็น ขนกลุ่มดำๆกลุ่ม
ใหญ่ที่หว่างขานาง! ยักษ์ลุกขึ้นยืนตะโกนด้วยความตกใจว่า
"เฮ้ย!! ขนาดเส้นเดียว กูยังยืดไม่ตรงนี่มันมีอีกตั้งกระจุกเบ้อเร่อ แล้วเมื่อไหร่กูจะ
ยืดหมด กูต้องตายแน่ๆ ว่าแล้วยักษ์ก็วิ่งหนีหายเข้าป่าไป".....
นี่แหละ คือที่มาของนิทาน "เจ๊ผู้ฆ่ายักษ์" .
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น