อ่านแล้วชอบใจกด Like หรือ แชร์เรื่องที่ชอบใจแบ่งให้เพื่อนๆอ่านด้วยนะครับ

วันศุกร์ที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2557

เรื่องที่ 740 มือถือผมหาย



มือถือผมหาย
 
ขณะที่ผมยืนรอรถไฟฟ้าที่สถานีรถไฟฟ้าชิดลม มีผู้ชายตัวเล็กมายืนข้างผม ท่าทาง

มีพิรุธ ผมรู้สึกแปลกๆเลยลองเอามือตบที่กระเป๋ากางเกง มือถือผมหายไป!! ผมมอง
ไปที่ชายคนนั้น เขาก็มองมาที่ผมแล้วมีท่าทางจะเดินหนี ผมรีบจับเขาไว้

"มือถือผมอยู่ไหน" "มือถืออะไร จะไปรู้ได้ไง" "ก็มือถือกูที่มึงเอาไปอ่ะ"

ด้วยความโมโห ผมเริ่มค้นตัวเขา แต่ผมหาไม่เจอ ผมว่ามันต้องมีเพื่อนร่วมแก็ง พอ
มันขโมยได้แล้วคงส่งต่อให้เพื่อนมัน ถึงตอนนี้คนที่อยู่แถวนั้นเริ่มมองมาที่ผมและ
ขโมยคนนี้

ผมเอามือถือมันโทรเข้าเครื่องผม โทรติด ผมคิดในใจ มันกล้ามากที่ไม่ปิดเครื่องหนี
คงเป็นเพราะผมจับเพื่อนร่วมแก็งมันได้ รออยู่ซักพักถึงมีคนรับสาย

"เอามือถือกูคืนมานะ อ้ายสาดดด"

"มึงก็มาเอาเองสิ ไอ้เหี้ย มึงลืมไว้ที่บ้าน"...

เสียงพ่อผมตะโกนตอบ...!!!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น