อ่านแล้วชอบใจกด Like หรือ แชร์เรื่องที่ชอบใจแบ่งให้เพื่อนๆอ่านด้วยนะครับ

วันเสาร์ที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2558

เรื่องที่ 921 เรื่องดีดีมีคติสอนใจ



เรื่องดีดีมีคติสอนใจ

ลูกชาย : พ่อครับ ผมขอถามอะไรหน่อยได้มั้ย ?
พ่อ      : แน่นอน ได้สิ , ลูกจะถามอะไร
ลูกชาย : พ่อครับ ใน 1 ชั่วโมงพ่อหาเงินได้เท่าไหร่เหรอครับ ?
พ่อ      : มันไม่ใช่ธุระอะไรของลูก ทำไมถึงถามอะไรแบบนี้ ?
ลูกชาย : ผมแค่อยากรู้ ได้โปรดบอกผมเถอะครับ ใน 1 ชั่วโมงพ่อหาเงินได้

            เท่าไหร่เหรอครับ ?
พ่อ      : ถ้าลูกต้องรู้ให้ได้ พ่อก็จะบอกให้ฟังใน 1 ชั่วโมง พ่อหาเงินได้ 100 บาท
ลูกชาย : โห !!! (ทำหน้าเศร้าพร้อมกับก้มหน้าลง)
ลูกชาย : พ่อครับ ผมขอยืมเงินพ่อ 50 บาทได้มั้ย ?

พ่อของเขาโมโหอย่างมาก
พ่อ      : ถ้าด้วยเหตุผลที่ลูกถาม เพียงเพราะอยากจะขอยืมเงินพ่อ เพื่อไปซื้อของ

            เล่นห่วยๆ หรือ สิ่งของไร้สาระพวกนั้น ลูกควรจะนำตัวเองตรงกลับไปที่
            ห้อง และ เข้านอน
พร้อมกับคิดว่าทำไมถึงเป็นคนเห็นแก่ตัวแบบนี้ พ่อทำงานหนักทุกวัน เพื่อเลี้ยงลูก
ที่มีนิสัยอย่างนี้เหรอ เด็กชายตัวน้อย เงียบลง และค่อยๆเดินขึ้นไปที่ห้องของเขา
และปิดประตูลง พ่อนั่งลงด้วยความโมโห นึกย้อนคิดถึงคำถามของลูกชาย เขากล้า
ถามกับเราอย่างนั้นได้อย่างไร เพียงเพื่อแลกกับเงินบางส่วน

ผ่านไป 1 ชั่วโมง... อารมณ์ของพ่อเริ่มสงบลง และเริ่มคิดได้ว่า บางทีอาจจะมี
บางสิ่งที่มีราคา 50 บาท ซึ่งลูกอยากได้จริงๆ และความจริงแล้ว เขาก็ไม่เคยถาม
หรือ ขอเงินเรามาก่อนเลย ดังนั้นเอง พ่อจึงตัดสินใจเดินขึ้นไปหาลูกน้อยที่ห้องนอน

พ่อ : ยังไม่นอนอีกเหรอลูก ?
ลูก : ไม่ครับพ่อ ผมยังไม่นอน
พ่อ : พ่อมาคิดดูแล้ว บางทีพ่อคงทำงานจนเหนื่อยเกินไป ถึงได้พูดกับลูกแรง

       ขนาดนั้น นี่เงิน 50 บาทที่ลูกขอยืมพ่อ เอาไปสิ

หนุ่มน้อยฉีกยิ้มด้วยความดีใจ พร้อมกับลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นเอง
เขาก็รีบดึงแบงค์ยับๆจำนวนหนึ่ง และ เศษเหรียญเล็กๆน้อยๆ ออกมาจากใต้
หมอนของเขา เขานั่งบรรจงนับมันอย่างช้าๆ แล้วค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองพ่อ
ในขณะเดียวกันกับที่พ่อเริ่มจะโมโหขึ้นอีกรอบ เพราะเห็นลูกชายซ่อนเงินจำนวน
หนึ่งไว้ใต้หมอน
พ่อ : ลูกจะเอาเงินเยอะแยะขนาดนี้ไปทำอะไร ในเมื่อลูกก็มีมันอยู่มากแล้ว 
(พ่อถามด้วยอารมณ์เริ่มโกรธ)
ลูกชาย : เพราะผมมีไม่พอครับพ่อ แต่ตอนนี้ผมมีครบแล้ว พ่อครับ นี่เงิน 100 บาท 
            ผมขอซื้อเวลาทำงานของพ่อ 1 ชั่วโมง พรุ่งนี้ตอนเย็น พ่อช่วยกลับบ้าน
            มาหาผมเร็วๆนะครับ ผมเพียงแค่อยากจะกินข้าวเย็นกับพ่อครับ

พ่อหยุดนิ่งไปชั่วขณะ เพราะความเจ็บปวดที่หน้าอก รู้สึกเหมือนดวงใจของเขา
มันจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ พ่อรีบคุกเข่าลง โผเข้ากอดลูกชายทั้งน้ำตา
พร้อมกับขอให้ลูกชายสุดที่รักยกโทษให้ตัวเขา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น