เรื่องที่ 691 หายแล้ว...มั้ง

หายแล้ว...มั้ง


ณ โรงพยาบาลโรคจิตแห่งหนึ่ง ได้เกิดอุบัติเหตุคนไข้โรคจิตผู้หนึ่งพลัดตกลงไป

ในท่อระบายน้ำที่ลึกไหล เชี่ยว แต่โชคยังดีที่มีคนไข้โรคจิตผู้กล้าหาญอีกคนหนึ่ง

ได้ตัดสินใจเสี่ยงชีวิต กระโดดลงไปช่วยคนไข้โรคจิตผู้เคราะห์ร้ายให้รอดชีวิตมา

ได้อย่างหวุดหวิด วีรกรรมครั้งนี้ได้รับเสียงสดุดีอย่างเซ็งแซ่จากผู้ที่ได้พบเห็นเหตุ

การณ์ วันรุ่งขึ้นทางคณะแพทย์จึงได้ทำการประชุมกันเป็นกรณีพิเศษในที่สุดจึงมีมติ

ว่า คนไข้วีรบุรุษคนนี้น่าจะมีสุขภาพจิตดีขึ้นมากแล้วสมควรที่อนุญาตให้กลับบ้าน

ได้ เช้าวันรุ่งขึ้นหมอผู้อำนวยการจึงเรียกคนไข้ชายคนนี้เข้าพบเพื่อแจ้งข่าวให้ทราบ

หมอ : เรามีความยินดีที่จะแจ้งให้ทราบว่าอาการทางจิตของคุณเป็นปรกติดีแล้ว 
         ทางโรงพยาบาลจึงอนุญาตให้คุณกลับบ้านได้

คนไข้ : ขอบคุณครับ

หมอ : เอ้อ..! แต่เราก็มีข่าวร้ายจะแจ้งให้คุณทราบด้วยนะ คือ คนไข้ที่คุณช่วยชีวิต
         เขาขึ้นมาจากท่อน้ำเมื่อวานนี้น่ะ เขาได้ผูกคอตายเสียแล้วเมื่อเช้านี้ 
         หมอเสียใจด้วยจริงๆ

คนไข้ : อ๋อ..ตัวมันเปียกน่ะ เมื่อคืนผมเลยเอามันไปแขวนตากให้แห้ง แหะๆ .!!!.