มันมากับกลิ่น
ป้าด…ป้าด……มันไม่ได้มาเดี่ยว แต่มันมาพร้อมกับกลิ่นเหมือนศพหมาเน่าสุดแสนจะทานทนผู้โดยสาร
บนรถบางคนถึงกับสบถออกมาว่า ผู้โดยสาร
"ใครมาตายบนรถวะ"
รวมไปถึงกระเป๋ารถอารมณ์ร้อนด้วยเช่นกัน
ด้วยความแค้นเขาจึงพูด ด้วยความสุภาพว่า
กระเป๋ารถเมล์ " ใคร...ตด……ลงป้ายหน้าเลยนะ.."
ทันไดนั้นก็มีเสียงคนกดกริ่งลง คนบนรถหันไปมอง
ที่คนๆนั้นทันทีไม่เว้นแม้กระทั่งกระเป๋ารถเมล์
ภาพที่สายตาทุกคู่จ้องมองไปก็คือ…
ยายแก่คนหนึ่งแบกของพะรุงพะรังพยายามแทรก
ขอทางเพื่อไปที่ประตู ยายไปหยุดยืนอยู่ตรงหน้า
กระเป๋ารถเมล์พอดี กระเป๋าร ถเมล์จึงถามยายว่า
กระเป๋ารถเมล์ " ยายใช่มั๊ยเนี่ยที่ตดเนี่ย..."
ยาย " ยายไม่ได้ตด "
กระเป๋ารถเมล์ " ยังไม่ถึงป้ายที่ยายลงทุกวันเลย
แล้วยายลงทำไม "
ยาย " ยายไม่ได้ตดจริงๆ.."
ยายย้ำและปฏิเสธในข้อกล่าวหาของกระเป๋ารถเมล์
กระเป๋ารถเมล์ " ยายแหละตดไม่งั้นยายไม่ลงหรอก "
ยาย " กูบอกว่ากูไม่ได้ตด…แต่กูขี้แตก "
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น